De champagne zit er weer in, de vuurpijlen zijn neergekomen en gedoofd ondanks vuurwerkverboden, de oliebollen verwerkt en de goede voornemens uitgesproken. Er is gezoend, gewenst, getoast, gegeten en gedronken. Ieder heeft op zijn of haar manier stilgestaan bij het oudejaar en gedacht over de toekomst. Ook ongetwijfeld bij onze AGOG groepen. Nieuwe deelnemers hebben er zeker even bij stilgestaan, hun verslaafde gedrag van de afgelopen periode, hun gestart herstel en hun voorgenomen toekomst zonder gokken.
Persoonlijk ben ik -vijftien jaar gokvrij al- gestart met een alcoholvrij 2025. ‘Ik pas’. ‘Ik pas’ is een actie waarbij men zijn alcoholgebruik één maand op nul zet. Dit jaar doe ik samen met mijn vrouw hieraan mee, we doen dit al een aantal jaren. Het blijft iets waanzinnigs, alcohol. Zou het niet bestaan en morgen worden uitgevonden, dan zou het per direct op de lijst van verboden gevaarlijke middelen worden gezet. Zo is het echter niet.
“Al jaren strijd ik tegen de normalisering van ‘gokken’, zoals dat in mijn ogen eigenlijk ook met alcohol zou moeten. Het zijn geen ‘normale’ producten, sterker nog ze zijn buitengewoon risicovol.”Feite Hofman
De harddrug alcohol zit volkomen ingebakken in onze cultuur en is genormaliseerd. Bij de Albert Heijn zijn rijen en schappen vol met harddrugs verkrijgbaar, in Belgische, Franse, Chileense, Duitse en diverse andere varianten. Iedereen vindt dit volkomen normaal en ergens is dat best vreemd. Net als met gokken is een relatief groot deel van de bevolking best goed in staat om hier op een normale manier mee om te gaan, even afhankelijk van wat men verstaat onder het begrip ‘normaal.’ Al jaren strijd ik tegen de normalisering van ‘gokken’, zoals dat in mijn ogen eigenlijk ook met alcohol zou moeten. Het zijn geen ‘normale’ producten, sterker nog ze zijn buitengewoon risicovol.
Relatie
Met alcohol heb ik óók een ingewikkelde relatie. Ingewikkeld in die zin, dat één glas immer smaakt naar meer, niet anders dan destijds met gokken. Dus -zoals ook nu, na 10 dagen geen alcohol te hebben genuttigd- blijkt voor mij gelden dat géén eigenlijk makkelijker is dan één. Ik denk zomaar, dat dit voor meer mensen geldt, maar waken voor projectie is natuurlijk immer het devies.
In de nagesprekken met deelnemers van de EMA-cursussen die ik namens Trafieq geef (Educatieve Maatregel Alcohol in het verkeer) hoor ik het vaak terug. Mensen die, geschrokken door hun aanhouding / aanrijding onder invloed en het doorlopen van de cursus, hun alcoholgebruik aan het aanpassen zijn. Stoppen of écht minderen, kiezen voor een leven zonder roesje. Feitelijk niet héél veel anders soms of vergelijkbaar, met mensen die kiezen voor een gok-vrij leven.
Zowel binnen AGOG als bij deelnemers van de EMA-training of de EMD (de drugsvariant binnen het verkeer) heb ik buitengewoon veel respect voor mensen die kiezen voor onafhankelijkheid en gaan voor een leven zonder middelen. Het is knap het onder ogen te zien en er aan te willen werken. Dat vergt moed, zelfreflectie en doorzettingsvermogen. Dat dit niet altijd lukt, is overigens niet erg. Er is altijd een nieuwe kans, iedere dag opnieuw.
Daarom wens ik een ieder, zoals binnen de AGOG-groepen gebruikelijk, een gokvrij 2025. Of wellicht een ‘middelenvrij 2025.’ Misschien het beste: ‘een onafhankelijk 2025.’ Kiest u zelf maar.