In principe zijn de AGOG meetings gratis. Bezoek aan zelfhulpgroepen kost ´niets.´ Daarmee zijn en blijven we supertoegankelijk, ook voor mensen die letterlijk geen cent meer te makken hebben. Een groot goed. Echter kost het runnen van een secretariaat van een Stichting, het in de lucht houden van een website, het betalen van een aantal vrijwilligersvergoedingen, het organiseren van studiedagen en een landelijke dag, wél geld.
En dus heeft onze Stichting een aantal financiële bronnen. Veelal donateurs. Op landelijk niveau hebben we een aantal jaarlijkse donateurs, waar we erg blij mee zijn. Het maffe is, dat deze donateurs veelal gokbedrijven of groepen gokbedrijven zijn. Toen ik dat, jaren geleden en net koud in het AGOG bestuur hoorde, was ik even van slag. ´Financieren gokbedrijven onze Stichting?’ -Ik kon er in eerste instantie niet over uit en kwam bijna in gewetensnood, eerlijk waar.
Onze wet stelt jaarlijks de maximale vrijwilligersvergoeding vast. Dat is geld, dat voor vrijwilligersverdiensten belastingvrij uitgekeerd worden mag. Bestuursleden van onze stichting, ontvangen dat. Ik overigens ook. Ondanks dat ik -AGOG bloed tot in m’n poriën- nooit over bedragen spreek, kan ik dat hier wel vertellen. Een AGOG bestuurslid kreeg toen ik startte in het bestuur, €125,- per maand. Inmiddels is dat, 10 jaar later, €150,- euro. Eén van de laatst toegetreden bestuursleden sprak toen hij dat hoorde: ‘Ik vind dat best veel.’
Ik vind dat ook. Het is best veel, heel veel ander vrijwilligerswerk (ik ben voorzitter van een sportvereniging) betaalt niets. Het is ook niet voor niets ‘vrijwilligerswerk’. Je hoeft het niet te doen. Maar stoppen morgen alle vrijwilligers in dit land, dan hebben we een groot probleem. Zet k het af tegen mijn ZZP-trainerstarief, dan is het in sommige ogen zelfs een lachertje. Maar daar gaat het dus ook niet om. Het gaat om vrijwilligerswerk, dat je vanuit je hart doet.
Bijdrage
“Geld was juist namelijk ‘ons middel’. Kun je dan een eigen bijdrage vragen, cash of per tikkie? Het is een eeuwig terugkerende discussie.”Feite Hofman
Op lokaal niveau vragen sommige AGOG groepen óók een eigen bijdrage van de deelnemers, variërend van €1,- tot zeg €4,- per meeting. Daarmee wordt koffie, koek, huur van een ruimte, advertenties in lokale media en soms een kilometervergoeding voor een groepsbegeleider betaald. Deze bijdrage zou te allen tijde vrijwillig moeten zijn. Want zelfhulp is gratis, of zou dat moeten zijn. Dat is het dan ook. Een deelnemer heeft altijd de keuzevrijheid om dat wel of niet te betalen. Soms schuurt dat.
Geld was juist namelijk ‘ons middel’. Kun je dan een eigen bijdrage vragen, cash of per tikkie? Het is een eeuwig terugkerende discussie. In mijn ogen kan het, behalve als het voor deelnemers niet kan. Want zij die dit niet kunnen opbrengen, hebben de meetings wellicht het hardste nodig. En wil je niet? Dan is dat ook goed.
Daarom hebben we inmiddels voor de groepen die niet financieel uitkomen, een constructie verzonnen. Grof gezegd kunnen groepen jaarlijks een beroep doen op extra gelden indien nodig. En ja, daarvan mogen groepen ook iets ‘leuks’ doen. Eens uit eten, een spreker inhuren of platweg de huur betalen. Dat zijn óók dingen die we doen met donaties. Donaties zijn dus meer dan welkom. Dus bent u gokaanbieder op de Nederlandse markt? Misschien is het een idee om onze Stichting te steunen. We zijn ook met kleine beetjes blij. Nee, nooit vermelden we u als sponsor op onze site. Dat dan weer niet. Want het blijft en klein beetje schuren, maar afijn, dat snapt u zelf vast ook.
