Een toverwoord vind ik het. En wat een goed idee! Een verslavingspreventiefonds om gokverslaving te voorkomen en tegen te gaan, gefinancierd door de branche zelf. De gedachte van zichzelf dat de gokbranche dit soort projecten financiert vind ik bijna als vanzelfsprekend. Als je een riskant product op de markt brengt, ben je medeverantwoordelijk voor de gevolgen ervan. Zo logisch als wat eigenlijk.
Toch zijn er ook bezwaren tegen deze redenatie. De naamgeving is: verslavingspreventiefonds. Daarin zit het woord ‘preventie’, dat, zoals wij allen weten, ‘voorkomen’ betekent. Je probeert verslaving te voorkomen, het vóór te zijn. Niets mis mee, een goed idee. Ouders en scholen proberen ook te voorkomen bijvoorbeeld, dat mensen gaan roken of drinken.
Maar als voorlichtingscampagnes over roken en alcohol indirect worden gefinancierd door Marlboro en Heineken, dan kleeft daar toch een soort vreemde gedachte aan. Is dat ook niet ‘remmen en gasgeven tegelijkertijd’? Dat is ook mijn gedachte van dít verslavingspreventiefonds. Overigens krijgen óók PoGG en de stichting AGOG donaties uit de gokbranche, dat dus voor een bepaald percentage weer komt van verslaafde spelers.
Niet slapen
“Ben ik met mijn bedrijfje Pas op Gamen en Gokken én de Stichting AGOG slechts een schakeltje van een systeem dat óók verslaving in stand houdt? Klopt dat ethisch wel?”Feite Hofman
Ik lig daar wel eens wakker van. Ben ik met mijn bedrijfje Pas op Gamen en Gokken én de Stichting AGOG slechts een schakeltje van een systeem dat óók verslaving in stand houdt? Klopt dat ethisch wel? Toen ik dit ooit voorlegde aan een medewerker van de Kansspelautoriteit, feitelijk op zoek naar een antwoord om een mijn geweten te sussen, kreeg ik het volgende antwoord.
‘Feite, zolang jij je aan de wet houdt, is er niets aan de hand.’ Ik was destijds tevreden, want nota bene de KSA gaf me dit antwoord en ik houd me absoluut aan de wet. Maar toch. Soms knaagt het. Ik moet het ook voor m’n gevoel elke week weer kunnen uitleggen aan de deelnemers van de AGOG groep Nijmegen of Arnhem. Zeker toen een medewerker van een affiliate-website een column schreef met als thema ‘ervaringsdeskundigen zijn zakkenvullers’ sliep ik extra slecht. Gelukkig ben ik wél trots op mijn werk. Dat is de gedachte die me toen overeind hielp.
